hayat hayata dair

BEKLENTİ;
Bir hayat yaşayacağımız ve yaşamakta olduğumuz. Doğduğumuzdan beri beklentilerimiz hiç bitmiyor. Önce beslenmek için ağlayarak bizi doyurmalarını bekliyoruz. Sonra doyurulmak yetmiyor bizimle oynasınlar gezdirsinler sevsinler istiyoruz. Sonra bizim gibi kimse olmasın ben özelim bunu herkes bilsin diye bekliyoruz. Bu gerçekleşiyor mu gerçekleşmiyor mu işte orası da hayattan beklentimizin bize verdiği kadar oluyor. Memnun olduğumuzda oluyor hayata kızıp bağırdığımız kendimize ailemize arkadaşlarımıza kızdığımız da oluyor ama hep biliyoruz ki asıl bizde bitiyor bu beklenti. Ne kadar fazla beklersek hayattan aileden arkadaşlardan kendimizden o kadar zorlanıyoruz yaşamakta. Kabul edelim arkadaşlar her kes yaşamdan beklentisinin yüzde kaçını bulabiliyor ki?
Nereden başladıysak yine oraya gitmeyecek miyiz? Neden bu kadar zorlanıyoruz ki ölümlü olduğumuz bu hayatta bu kadar zorlanarak yaşamaya?

Bu soruları kendime soruyorum bulmak cevaplamak bazen kolay bazen zor oluyor...

Zorlanıyorum...