HİKAYE;
Zamanın birinde küçük küçücük bir su damlası varmış. Hep dünyayı merak edermiş. Dünyanın nasıl bir yer olduğunu buharlaşıp tekrar gökyüzüne gelen arkadaşlarından duyarmış. Bu dünyaya olan merakını daha da fazlalaştırırmış. Masal bu ya bir gün ona sıra gelmiş. Büyük bir mutlulukla arkadaşlarına katılmış. Ama bu öyle bir yağmur değilmiş tecrübesi olmadığı için rüzgarla savrulmuş arkadaşlarından ayrılmış. Sonra bari dünyaya bakayım ne olacak nasıl bir yerdi burası bir göreyim demiş. Tam bütün gürültüsüyle dünyayı gözetlerken bir gökdelenin tepesine düşüvermiş. Burası neresi acaba diye düşünürken bir borunun içinde buluvermiş kendisini. Sonrası malum bir mazgaldan içeriye girmiş. Ama arkadaşlarım bana böyle anlatmadı diye düşünmüş. Yavaş yavaş diğer su damlalarıyla birleşip o koskoca denizde bulmuş kendisini. Ne olduğunu bile anlamadan dünya serüveni bir anda bitivermiş.

Sanki bizde bu hayatta bir su damlasıyız ne dersiniz?
Hiç bir şey anlamadan bu dünyadan göçüp gideceğiz sanki!
Say ki bir su damlasısın sen ne isterdin bu dünyadan?

Ben söyleyeyim ne istediğimi ; biraz sabır, sükunet, mutluluk ve huzur ...

YANILGI;
Bir insanı seversiniz zaman sonra yanıldığınızı anlarsınız. Birine güvenirsiniz sizi öyle bir yerde bırakır ki ne olduğunu bile anlamazsınız kalakalır nasıl bunu anlamadım der yanılırsınız. Bir yola girersiniz yanılırsınız. Birisi için kendinizden geçersiniz bakarsınız ki hiç değmezmiş yanılırsınız. En kötüsü de hayal kırıklığı yaşadığınızda yanıldığınızı anlamaktır.
Geçenlerde hiç beklemediğim bir hayal kırıklığı çıktı karşıma. Ben onu beklemiyordum. Bir anonsun beni bu kadar üzeceğini bilmeden o güne öyle güzel hazırlandım ki. Oturduğum yerde kalakaldım. Sanki yerin dibi benim için yapılmış bir sığınak oldu oradan hemen çıkmak istedim. Ama ben onu beklemiyordum. O zamana kadar da hiç düşünmemiştim. Birde düşünseydim hayal kırıkılığım yanılgım beni öldürebilirdi. Düşündüm ki eğer o konuşuluyorsa aslında mimarı olan ben neden düşünülmedim ki?
Söyleyeyim size kendi düşüncemi; benim hayatım pekte iyi gitmiyor şu sıra. Kim ister ki böyle bir hayatı olanı en güzel zamanında yanında bulsun?
O gece benim için çok uzadı. Seller götürdü beni. Gözlerime çok şey borçluyum. Her şeyi onlara çektiriyorum. Herkes çekildi uykuya benim zamanım başladı. Ağladım, ağladım ve şikayetimi ettim. Kendim vardım başka kimse yoktu bir de rabbim. Bunu ondan başkasına yapamazdım. Cesaretim yok.
Birde buraya yazıyorum. O geceden sonra sabah bir şey olmamış gibi kalktım. Şimdide Neşet Ertaş hocamın güzel sesi eşliğinde tuhaf bir soğuklukla yazıyorum. Sanırım ağlamak iyi geldi.

Yanıldım ben yanılmam yangınım oldu. Korlar içinde kaldım.

Bitti, bitirdim.